Poniżej wybrane fragmenty Księgi Rodu Jasińskich (opisuje gałąź Jakuba Jasińskiego UR 1752 w Jasionce) udostępnione na stronę internetową jasinscy.org.pl przez autora - Stanisława Orzełowskiego.

PRZEDMOWA
Oddana do rąk czytelnika - druga historia szlacheckich rodów pióra Stanisława Orzełowskiego, jest cennym przekazem dziejów Rodu Jasińskich. Historię rodów szlacheckich południowego Podlasia otwiera wydana w roku 2003 „Historia Rodu Orze(y)łowskich 1750-2001” autorstwa Stanisława Orzełowskiego. Towarzyszyło jej motto: „Z pamięci bliskich utkana jest nasza tożsamość”. Należy ona do prac oddających z wielkim pietyzmem, szczegółowością i oddaniem złożone dzieje rodu w trudnych warunkach utraty niepodległości, Męczenników Podlaskich, dwóch wojen światowych, wielokrotnych okupacji, stałych dążności Polaków do zrywów narodowych mających na celu odzyskanie niepodległości oraz utrzymanie narodowej, religijnej i gospodarczej tożsamości. Autor pierwszą Księgę poświęcił swoim rodzicom – Mariannie-Janinie z domu Jasińskiej i Franciszkowi Orzełowskim.
przeczytaj cały fragment 38KB

OD AUTORA
Niniejsza książka nie powstała li tylko z mojej inspiracji. Mając żywo w pamięci czas pisania Historii Rodu Orze(y)łowskich, wiedząc, jakiego ogromu pracy to wymagało, nie ośmieliłbym się samotnie porwać na pisanie drugiej księgi. Przy każdej jednak nadarzającej się okazji, zbierałem dane do genealogii i historii o Rodzie Jasińskich, z którego wywodzi się moja mama.
przeczytaj cały fragment 562KB

NARODZINY IDEI OPISANIA RODU
Ród Jasińskich, do którego przynależę poprzez mamę Mariannę-Janinę (B-411) jest mi bardzo bliski. Moje emocjonalne związki z tym rodem zaczęły się w dzieciństwie, kiedy to do naszego rodzinnego domu w Plewkach przyjeżdżała babcia Leokadia-Helena (B-41) Jasińska, czyli matka mojej mamy. Moja mama uwikłana w tysiącu obowiązkach, jak każda inna mama, wynikających z prowadzenia domu, gospodarstwa i wychowywania dziewięciorga dzieci, nie miała czasu, a może i wewnętrznej potrzeby opowiadania szerzej o swoim rodzie.
przeczytaj cały fragment 91KB

Na piętnastym kilometrze drogi wiodącej z Siedlec do Terespola, cztery kilometry przed osadą Zbuczyn, tuż za wsią Ługi Gołacze stoi drogowskaz informujący, że z prawej strony szosy w odległości 2,5 km rozłożyła się wieś Jasionka. Według rejestru poborowego powiatu łukowskiego z 1531 roku, ta wieś wzmiankowana jest jako szlachecka, w której to, Antoni Jasiński (Wojcieszyk) z częśnikami swymi z włók 4, które sami orzą, płacą – florenów 8, z zagród bez ról – florenów 4 groszy 8 – facit florenów 12 groszy 8.
przeczytaj cały fragment 1408KB

Jasionka, rodowa wieś Jasińskich leży na pograniczu Wysoczyzny Siedleckiej i Równiny Łukowskiej. W ujęciu historycznym jest to pogranicze dawnej Ziemi Łukowskiej, która od końca XV wieku do czasu rozbiorów Polski, wchodziła w skład województwa lubelskiego i województwa podlaskiego. Był to teren nadzwyczaj niespokojny szczególnie po tym, gdy testamentem króla Bolesława Krzywoustego, Polska została podzielona na księstwa między jego synów, a tym samym straciła swoją potęgę.
przeczytaj cały fragment 16315KB

RZECZPOSPOLITA SZLACHECKA
Chcąc zrozumieć wiązania duchowe tej konstrukcji politycznej, która nazywała się Rzeczpospolitą Polską, chcąc bezstronnie ocenić przejawy polskiej myśli dziejowej i ogarnąć przeszłość narodu, należy poznać dzieje tej olbrzymiej warstwy społecznej, którą znamy pod nazwą SZLACHTY POLSKIEJ. Trzeba wiedzieć, że szlachta w Polsce nie była, jak gdzie indziej, cienką tylko warstwą, lecz tworzyła ogromny, niezmiernie liczny odłam narodu, tak liczny, jak w żadnym innym kraju Europy. Liczebność ta była specjalną cechą polskiej budowy społecznej. Gdy na przykład Francja z końcem XVIII wieku na 20 milionów mieszkańców miała szlachty 140 tysięcy, więc niespełna 1%, to Rzeczpospolita Polska na 10 milionów mieszkańców liczyła w tym samym czasie z górą 1 milion, a niektórzy historycy podają nawet 1 milion 300 tysięcy samej szlachty, co daje od 10-13% ogółu ludności.
przeczytaj cały fragment 55KB

W I Rzeczpospolitej nazwiska były, ale nie dla wszystkich. Jako element identyfikacji, pojawiły się w polskiej myśli prawniczej dopiero w drugiej połowie XVIII wieku, a obowiązek ich posiadania wprowadziły państwa zaborcze.
przeczytaj cały fragment 48KB

W tworzeniu historii i kultury polskiej dawnych wieków, stan szlachecki odegrał wielką rolę. Wyznacznikiem tego stanu był herb. Nobilitacji, czyli nadania herbu i uznanie za szlachcica, dokonywał do 1578 roku sam król, później król pod kontrolą sejmu, na koniec, od roku 1601 - sejm, czyli sama brać szlachecka przez swych przedstawicieli. Herb umieszczano nad wejściem do pałaców i dworów, a także na sygnetach rodowych. Z czasem stał się on nieodłącznym składnikiem kultury polskiej.
przeczytaj cały fragment 1049KB

Powiat siedlecki został utworzony w parę lat po ostatnim rozbiorze Polski. Powstał on z pięciu części, leżących w różnych powiatach. Powiaty te za czasów dawnej Rzeczpospolitej najczęściej nazywano ziemiami. Ówczesne „ziemie” przeważnie zajmowały większe obszary, aniżeli dzisiejsze powiaty. W tamtym czasie niedaleko od Siedlec przechodziły granice pięciu osobnych ziem, należących nie do jednego, ale do trzech różnych województw.
przeczytaj cały fragment 104KB

W przedziale czasowym, który obejmuję w swojej książce (1750-2005) opisując życie Rodu Jasińskich, lata 1795-1918 to okres zaborów. Tutejsze ziemie i ród Jasińskich przez 123 lata był pod zaborem rosyjskim, a Polska jako państwo wymazana została z mapy Europy. Czuję się w obowiązku przypomnieć moim krewnym współcześnie żyjącym, co to oznaczało dla naszych przodków, żyjących w tamtym czasie. Chciałbym w kilkunastu zdaniach pokazać, jak rusyfikacja wyglądała na naszym terenie.
przeczytaj cały fragment 3967KB

Zbuczyn to ważne miejsce dla wszystkich okolicznych mieszkańców. Podążali oni do niego nie tylko, aby się modlić w miejscowym kościele. Już od początku XV wieku nazywany był wsią królewską i to za sprawą króla Władysława Jagiełły. Tu w okolicznych borach urządzał on polowania, tędy kazał wytyczyć drogę, którą przemierzał z Krakowa na Litwę i odwrotnie. Tędy też, jak głosi legenda, maszerowały wojska idące na bitwę pod Grunwaldem. Do dziś można jeszcze dopatrzyć się śladów po dawnej drodze królewskiej w lasach zbuczyńskich.

przeczytaj cały fragment 10271KB

przeczytaj cały fragment 36325KB

przeczytaj cały fragment 1513KB

JAKOB JASIŃSKI - protoplasta opisanego przeze mnie odgałęzienia Rodu Jasińskich. W aktach kościelnych imię Jakub pisano wówczas - JAKOB. Wraz z upływem czasu pojawił się przecinek nad literką „o” i pisano to imię jako - Jakób. Imion rodziców Jakuba, nie udało mi się ustalić, bowiem w akcie jego zgonu nie wymieniono ich, a w aktach sporządzonych w języku łacińskim nie umiałem się rozeznać. Tu odczułem swoją ułomność, nie znam łaciny, ale też w szkole nigdy się z tym językiem nie zetknąłem, a szkoda.

przeczytaj cały fragment 10575KB

przeczytaj cały fragment 106KB

HISTORIA ORGANIZOWANYCH PRZEZE MNIE ZJAZDÓW RODZINNO-INTEGRACYJNYCH

przeczytaj cały fragment 38422KB

ZAKOŃCZENIE

przeczytaj cały fragment 41KB